دختری کنجکاو میپرسید: ایها الناس عشق یعنی چه؟

دختری گفت: اولش رویا آخرش بازی است و بازیچه.  

مادرش گفت: عشق یعنی رنج پینه و زخم و تاول کف دست.

 پدرش گفت: بچه ساکت باش، بی ادب! این به تو نیامده است.

رهروی گفت: کوچه ای بن بست

 سالکی گفت: راه پر خم و پیچ .

در کلاس سخن معلم گفت: عین و شین است و قاف، دیگر هیچ.  

 دلبری گفت: شوخی لوسی است.

تاجری گفت: عشق کیلو چند؟
مفلسی گفت: عشق پر کردن شکم خالی زن و فرزند.

 شاعری گفت: یک کمی احساس مثل احساس گل به پروانه.

 عاشقی گفت: خانمان سوز است بار سنگین عشق بر شانه.

 شیخ گفتا: گناه بی بخشش.

 واعظی گفت: واژه ی بی معناست.

 زاهدی گفت: طوق شیطان است.

 محتسب گفت: منکر عظماست.

 قاضی شهر گفت: عشق را فرمود حد هشتاد تازیانه به پشت.

 جاهلی گفت: عشق را عشق است.  

پهلوان گفت: جنگ آهن و مشت.

رهگذر گفت: طبل تو خالی است یعنی آهنگ آن ز دور خوش است.

 دیگری گفت: از آن بپرهیزید یعنی از دور کن بر آتش دست.

چون که بالا گرفت بحث و جدل توی آن قیل و قال من دیدم طفل معصوم با خودش می گفت: من فقط یک سوال پرسیدم!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: